Vanaf week 28 van de zwangerschap wordt er meer cortisol aangemaakt. De aangemaakte cortisol wordt in de placenta omgezet in corticosteron. Dit hormoon is nodig om de organen van het ongeboren kind te ontwikkelen.
Als moeder veel stress heeft tijdens de zwangerschap, wordt er meer cortisol aangemaakt dan nodig. De placenta kan dit niet allemaal verwerken, waardoor cortisol onverwerkt bij het ongeboren kind terecht komt.
Cortisol remt de afstemming van de amygdala. De amygdala zorgt voor de verwerking van emoties. Door de cortisol wordt de werking ‘scherper afgesteld’, met als gevolg dat kinderen van moeders die te maken hebben gehad met prenatale stress vaak prikkelbaarder zijn.
Na de geboorte zijn de hersenen nog niet af. Er is onder andere dopamine nodig om de hersenen te ontwikkelen. Ook nu weer remt stress (en dus cortisol) de aanmaak van dopamine. Dopamine heeft invloed op het reguleren en herkennen van emoties.
Emoties reguleren
Gelukkig kunnen ouders de emoties van het kind reguleren. Tenzij de ouders zelf veel stress ervaren. Dan kunnen zijzelf niet de emoties herkennen bij hun kind of erop reageren.
Als een baby huilt, ervaar je als ouder stress. In situaties waarbij de ouder niet gespannen is, is de ouder in staat om de baby te troosten. In situaties waarbij de ouder direct extreme stress ervaart, voelt het kind de stress aan. De ouder heeft een hoge hartslag, de armspieren zijn gespannen en de ouder praat hoog in de stem. Non-verbaal straalt de ouder paniek uit. Een baby is energetisch afgesteld op zijn ouders. En zal de stress overnemen: je kindje gaat huilen of nog harder. Het gevolg is dat de ouder gaat twijfelen over zichzelf. Een vicieuze cirkel ontstaat.
Je huilbaby troosten in 3 stappen
- Ga met je kindje in een donkere kamer liggen. Bijvoorbeeld de ouderslaapkamer.
- Leg je kindje huid op huid op jouw borst.
- Adem diep in en uit.
Dit zal misschien eerst een (half) uur kunnen duren, maar het lukt altijd. Neem dan ook echt de tijd hiervoor. Zonder prikkels kun je uiteindelijk altijd ontspannen.
Ben jij eenmaal ontspannen, dan kan je kindje zich ook ontspannen. Als je dit vaker doet, merk je dat jij je steeds makkelijker kunt ontspannen en zal je sneller je kindje kunnen troosten.
De meeste kinderen vinden het fijn om dicht bij zijn ouders te zijn. Het dragen van je kindje is een continue emotie-regulatie. En als er wat is, hoeft je baby geen signaal (huilen) te geven, want je bent er al. Het is dan wel belangrijk om je kindje met zijn buikje tegen jouw borst/buik te plaatsen. Zo kan je kindje zich afwennen van de vele prikkels die op hem afkomen.